Dahulu
si pilanduk bajalan-jalan di dalam hutan gasan bacari makanan. Marga makanan
diparak inya bahinip sudah handak habis.
Si pilanduk tapikir gasan mancari makanan diluar inya bahinip. Pas ngitu
harinya panas manggantang, napa lagi inya kahausan marga kalalawasan bajalan,
limbah ngitu inya bacari sungai nang taparak lawan inya bajaan tadi. Limbah
kancil bajalan tadi, inya tatamu lawan sungai nang jaranih banar banyunya. Kada
balalambat lagi langsung ai si kancil
maminum banyu sungai tadi sampai puas. Banyu sungai nang dingin tadi
talah mahilangakan haus si pilanduk tadi.
Si
palanduk bajalan maliwati tabing sungai. Amun inya uyuh, inya baduduk satumat
di bawah puhun kariwaya nang ganal lawan
labat. Palanduk bapandir dalam hatinya “Pada basabar ha lagi amun handak dapat
makanan nang nyaman-nyaman”. Limbah uyuhnya tadi hilang, si pilanduk bajalan
maliwati tabing sungai sasambilan mamakan dadaunan nang dikatujuinya di
sapanjang jalan. Si palanduk taitihi kabun babuahan nang mangkal nang ada di
sabarang sungai. “nyamannya ih amun aku kawa manyubarangi sungai ngini wan
dapat mamakan bubuahan nangitu” si pilanduk tapikir.
Si pilanduk bapikir tarus bacari
akal gasan manyubarangi sungai nang dalam lawan daras arusnya. Pas banar wayah
ngitu pilanduk taitihi buhaya nang lagi nyaman bajamur di tabing sungai. Sudah
kabiasaan buhaya lamun hari panas manggantang, inya katuju bajamur gasan
mandapatakan cahaya matahari. Kada balalingah lagi pilanduk tarus mamaraki
buhaya nang lagi bajamur lalu bapandir “uy sahabatku buhaya, nangapa kabar dih
ikam hari ini?” buhaya nang lagi nyanyamannya bajamur manikmati matahari imbah
ngintu mambuka mata wan taitihi pilanduk nang marawanya tadi “kabar baik
sahabatku pilanduk”. Ujar buhaya pulang “nangapa habar nang maulah ikam
kasini?”. Ujar pilanduk “aku mambawa habar baik gasan ikam”. Mandangar pandiran
pilanduk. Buhaya kada sabaran lagi handak mandangar habar nangapa nang dibawa
kacil limbah ngitu bapandir “kisah akan lawan aku nangapa nang handak ikam
pandir akan”.
Pilanduk bapandir ”aku diruruh ulih
raja Sulaiman gasan mahitung jumlah nang ada di sungai ngini karana sidin
handak mambari hadiah gasan bubuhan ikam”. “ayuja ikam tunggui disini, aku
turun dahulu kadasar sungai gasan mangiyau’I kawanan ku” ujar buhaya. Pas
ngitu, pilanduk baangan-angan manikmati bubuahan. Kada babapara lawas buhaya
sabarataan nang ada di dasar sungai baukumpulan di tabing sungai. Pilanduk
bapandir “uy buhaya samunyaan, aku imbah disuruh ulih nabi Sulaiman gasan
mahitung bubuhan ikam samunyaan karana nabi Sulaiman handak mambari hadiah nang
istimewa hari ngini”. Ujar kancil pulang”basusun bubuhan ikam mulai aku badiri
di tabing sini sampai tabing subarang sana”.
Karana suruhan ngitu datang mulai
nabi Sulaiman, samunyaan buhaya basusun kada manangkul lagi apa nang disuruh
akan” ujar buhaya “hitung ai sudah, bubuhan kami sudah siap” pilanduk maambil
batang puhun nang ada nang ada disitu limbah ngitu baluncat katas nuhaya nang
panambayan di tapian sungai wan inya mahitungi lawan manyambat “satu dua talu,
laki bini aku katuk” lawan mangatuk kapala buhaya ngitu sampai inya kawa
manyubarangi sungai. Limbah ngitu inya bapandir “uy buhaya, tahu juakah ikam
lamun aku mambunguli bubuhan ikam wan kadida hadiah nang dibarinabi Sulaiman”.
Mandangar
pandiran pilanduk , bubuhan buhaya sarik banar wan supan karana bubuhan inya
dibunguli ulih pilanduk. Bubuhan inya
basumpah wan kada pacangan malapas akan pilanduk lamun tatamu pulang.
Kasangkalan hati buhaya ngitu ada haja sampai wahini. Pilanduk baluncat kahimungan wan
maninggalakan bubuhan buhaya ngitu wan mahilangakan diri ka dalam kabun
bubuahan gasan mamakani bubuahan nang masak mangkal ngitu.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar