waaaaaaaduh,,, udah kaya pro aja nih ada by request segala... padalah esek-esek juga,,, gini,,, ane sebenernya cuma mau ngecek gimana sih mood orang-orang yang lagi online malam minggu di facebook,,, hehehe,,, gak nyinggung nih,,, tapi beneran,,, cuma pengen tau... soalnya banyak pra anggapan yang beterbangan kalau orang-orang yang online dimalam minggu(oke sabtu malam deh) adalah orang-orang yang galau(bener deh kayanya) *tuh kan keceplosan lagi*.
daripada makin ngelantur nih post, ada baiknya kita bahas satu-satu deh,,,, gmana? *nyeduh kopi*
pertama,,, ada yang milih "topik cowo patah hati", jadi apanya yang mau dibahas nih??? *lupa nanya* kalo ane sendiri sih kalo mikir cowo yang patah hati ituuuuu,,, *nyruput kopi* oke,,, apaan??? tuh kan,,, bingung... sebenarnya yang perlu dibahas dan sebagai saran untuk orang yang patah hati itu adalah M.O.V.E O.N... nah tuh... iye,,, beneran,,, emang udah jalin hubungan berapa taon sih??? setahun??? dua??? tiga??? yang puluhan tahun aja bisa putus om,,, *sumpah dah* berakhirnya sebuah hubungan itu sebenarnya bukanlah hal yang pantas disesalkan(meskipun ane sering gitu juga), kenapa??? dan kenapa juga banyak yang terlalu OVER dalam penyesalannya???(ini ane sering juga)... gini,,, menurut ane kita sebenernya udah ngelupain tujuan dari pacaran tersebut dan menggantinya dengan hal lain,,,gak percaya??? gini deh,,, MENURUT kamus besar bahasaaaaa...... *isi sendiri deh* pacaran itu adalah proses saling mengenal antar individu yang menjalin kasih dan sayang(ini menurut ane nih),,, nah sedangkan kita sendiri udah menggantinya dengaaaaaaan,,,*bentar mikir dulu* eh iya,,, kita udah menggantinya dengan persepsi bahwa orang yang kita pacari akan berlanjut ke pelaminan,,, *jauuuuuuuuuuuuuh bener pemikiran lu!!!* kalo kita ngambil persepsi awal,,, mungkin dalam kamus gak bakal ada kata Patah Hati yah,,, tapi karena kita udah ngeganti ama persepsi yang kedua,,, bertambahlah kosa kata kamus kita dengan kata GALAU... sekian...
yang kedua,,, panjang nih,,, *bentar copas dulu ye*
nih temanya: PDKT yg belum tau endingnya bakalan kmana. walaupun kelihatannya PDKT itu bakal berakhir sampai batas mengenal aja, cuma itu belum pasti(maaf di edit dikit biar bisa dibaca). jadi??? sisi mananya lagi nih yang dibahas??? sebenernya sih jawabannya singkat neng(yang nanya kan cewe), tapi di panjangin dikit ya... PDKT(menurut ane) adalah hubungan Pra-pacaran, pada saat ini cewe atau cowo pasti lagi giat-giatnya narik perhatian pasangan(kalau ane malah cuek) dan BIASANYA kegiatan ini gak kenal waktu... walau kenal bisa ampe lupa,,, makanya biasanya terjadi OVER PDKT... nambah dikit jadi DIGANTUNGIN, over lagi jadi dah P.H.P... nah ini jawaban singkatnya,,, mending tanyain langsung aja ke dianya neng,,, beneran dah,,, gengsi karena cewe gak etis nanya(baca:nembak) duluan??? pan neng sendiri yang naksir,,, nah lo??? kenapa mesti ngarep dia yang nanya(baca lagi:nembak)??? sekian deh(dari pada ditimpuk sendal*.
terakhir... ini udah panjang susah pula dicerna,,,
temanya : Tentang putusan seorang cewek gara-gara cewek nya pacaran sama teman mantan nya cewe itu sendiri (pagar makan tanaman). ini sebenernya tema ato peribahasa sih??? -___-" oke kita bahas juga... kita ambil singkatnya(karena ane gak ngerti tuh yang disebutin apaan),,, Pagar makan tanaman,,, kalau ane mahaminnya sih pacar yang selingkuh ama temen sendiri... emang lu udah gimana ama pacar lu??? kok bisa melipir ke temen sendiri,,, ini pasti ada sebab musababnya,,, *nyruput kopi* kebanyakan sih kejadian kaya gitu karena dari internal lu sendiri,,, mungkin temen lu lebih bagus(maksudnya gak pernah bo'ong, pengertian dan bla bla bla) atau juga emang temen lu yang di incer dari pertama??? nah... gih cari dulu sebabnya... ngapain ngerusak pertemanan cuma gara-gara gitu??? pernah denger kalo pertemanan itu segalanya didunia??? SEKIAN.
dan tema terakhir tadi mengakhiri posting ane kali ini,,, sebenarnya masih ada satu topik, tapi karena ane nganggap pertanyaannya mengolok-olok sedangkan ane lagi serius,,, jadi SEKIAN,,,
*mandi kopi*
sampai jumpa diposting selanjutnya(kalo masih idup).
Playlist 20
Minggu, 23 Desember 2012
Jumat, 21 Desember 2012
Warik lawan hayam
Saikung hayam bakawan lawan saikung warik. Si Yamyam
lawan si Monmon ngarannya. Tapi, kakawalan ngintu kada salawasan, karana
parangai si Monmon nang katuju sakahandaknya lawan binatang nang lain. Sampai,
pas sanja si Monmon mambawai Yamyam bajalanan. Pas hari sudah sanja, si Monmon
marasa lapar. Imbah itu inya manangkap si Yamyam wan mancabuti bulunya. Yamyam
bagagah sakuat-kuatnya. “Lapas akan aku, kanapa ikam handak mamakan kawan ikam
saurang?” kuciak si Yamyam. Paampihannya Yamyam kawa malapas akan awaknya.
Inya bukah sakuat tanaga . untung haja kada jauh
matan wadah ngintu rumahnya si Kapiting. Si kapiting ni kawannya Yamyam matan
dahulu wan salalu baik lawan inya. Tamanggah-manggah inya masuk ka luang rumah
si Kapiting. Di situ inya di sambut himung lawan si Kapiting. Yamyam lalu
mangisah akan samunyaan kajadian nang dialaminya, tamasuk panghianatan si
Monmon.
Mandangar hal ngintu si Kapiting kada tarima wan
kalakuannya si Monmon. Inya bapadah, “Ayu nah kita jarai si Monmon nang kada
tahu arti bakawanan ngintu”. Inya lalu manyusun apa nang bakalan digawi gasan
mawaluhi si Monmon. Buhannya ngintu basapakat bakal maundang si Monmon gasan
tulak bajukung ka pulau subarang nang hibak lawan buah-buahan.tapi jukung nang
buhannya pakai ngintu jukung ulahan saurang matan tanah liat.
Imbah ngintu si Yamyam maundang si Monmon gasan
bajukung ka pulau subarang. Rarakusannya si Monmon situ-sini hakun lawan
undangan ngintu karana inya bapikir bakalan mandapat akan banyak makanan wan
buah-buahan di pulau subarang. Beberapa hari imbah ngintu, mulai am buhannya
tulakan. Pas jukung sampai di tengah laut. Yamyam wan kapiting bapantun. Si
Yamyam batingko’ok “aku lubangi ho!” si Kapiting manyahut “Tunggu sampai dalam
banar!”
Satiap kalian bapadah kayatu si Yamyam mamatuki
jukung ngintu. Panghabisannya jukung
buhannya bocor wan karam. Si kapiting lilincahannya banyalam ka bawah laut
sadangkan si Yamyam tarabang ka darat. Tatinggal si Monmon nang bakuciak kada
bisa bakunyung. Panghabisannya inya tinggalam lawan jukung ngintu.
KANCIL LAWAN BUHAYA
Dahulu
si pilanduk bajalan-jalan di dalam hutan gasan bacari makanan. Marga makanan
diparak inya bahinip sudah handak habis.
Si pilanduk tapikir gasan mancari makanan diluar inya bahinip. Pas ngitu
harinya panas manggantang, napa lagi inya kahausan marga kalalawasan bajalan,
limbah ngitu inya bacari sungai nang taparak lawan inya bajaan tadi. Limbah
kancil bajalan tadi, inya tatamu lawan sungai nang jaranih banar banyunya. Kada
balalambat lagi langsung ai si kancil
maminum banyu sungai tadi sampai puas. Banyu sungai nang dingin tadi
talah mahilangakan haus si pilanduk tadi.
Si
palanduk bajalan maliwati tabing sungai. Amun inya uyuh, inya baduduk satumat
di bawah puhun kariwaya nang ganal lawan
labat. Palanduk bapandir dalam hatinya “Pada basabar ha lagi amun handak dapat
makanan nang nyaman-nyaman”. Limbah uyuhnya tadi hilang, si pilanduk bajalan
maliwati tabing sungai sasambilan mamakan dadaunan nang dikatujuinya di
sapanjang jalan. Si palanduk taitihi kabun babuahan nang mangkal nang ada di
sabarang sungai. “nyamannya ih amun aku kawa manyubarangi sungai ngini wan
dapat mamakan bubuahan nangitu” si pilanduk tapikir.
Si pilanduk bapikir tarus bacari
akal gasan manyubarangi sungai nang dalam lawan daras arusnya. Pas banar wayah
ngitu pilanduk taitihi buhaya nang lagi nyaman bajamur di tabing sungai. Sudah
kabiasaan buhaya lamun hari panas manggantang, inya katuju bajamur gasan
mandapatakan cahaya matahari. Kada balalingah lagi pilanduk tarus mamaraki
buhaya nang lagi bajamur lalu bapandir “uy sahabatku buhaya, nangapa kabar dih
ikam hari ini?” buhaya nang lagi nyanyamannya bajamur manikmati matahari imbah
ngintu mambuka mata wan taitihi pilanduk nang marawanya tadi “kabar baik
sahabatku pilanduk”. Ujar buhaya pulang “nangapa habar nang maulah ikam
kasini?”. Ujar pilanduk “aku mambawa habar baik gasan ikam”. Mandangar pandiran
pilanduk. Buhaya kada sabaran lagi handak mandangar habar nangapa nang dibawa
kacil limbah ngitu bapandir “kisah akan lawan aku nangapa nang handak ikam
pandir akan”.
Pilanduk bapandir ”aku diruruh ulih
raja Sulaiman gasan mahitung jumlah nang ada di sungai ngini karana sidin
handak mambari hadiah gasan bubuhan ikam”. “ayuja ikam tunggui disini, aku
turun dahulu kadasar sungai gasan mangiyau’I kawanan ku” ujar buhaya. Pas
ngitu, pilanduk baangan-angan manikmati bubuahan. Kada babapara lawas buhaya
sabarataan nang ada di dasar sungai baukumpulan di tabing sungai. Pilanduk
bapandir “uy buhaya samunyaan, aku imbah disuruh ulih nabi Sulaiman gasan
mahitung bubuhan ikam samunyaan karana nabi Sulaiman handak mambari hadiah nang
istimewa hari ngini”. Ujar kancil pulang”basusun bubuhan ikam mulai aku badiri
di tabing sini sampai tabing subarang sana”.
Karana suruhan ngitu datang mulai
nabi Sulaiman, samunyaan buhaya basusun kada manangkul lagi apa nang disuruh
akan” ujar buhaya “hitung ai sudah, bubuhan kami sudah siap” pilanduk maambil
batang puhun nang ada nang ada disitu limbah ngitu baluncat katas nuhaya nang
panambayan di tapian sungai wan inya mahitungi lawan manyambat “satu dua talu,
laki bini aku katuk” lawan mangatuk kapala buhaya ngitu sampai inya kawa
manyubarangi sungai. Limbah ngitu inya bapandir “uy buhaya, tahu juakah ikam
lamun aku mambunguli bubuhan ikam wan kadida hadiah nang dibarinabi Sulaiman”.
Mandangar
pandiran pilanduk , bubuhan buhaya sarik banar wan supan karana bubuhan inya
dibunguli ulih pilanduk. Bubuhan inya
basumpah wan kada pacangan malapas akan pilanduk lamun tatamu pulang.
Kasangkalan hati buhaya ngitu ada haja sampai wahini. Pilanduk baluncat kahimungan wan
maninggalakan bubuhan buhaya ngitu wan mahilangakan diri ka dalam kabun
bubuahan gasan mamakani bubuahan nang masak mangkal ngitu.
KALINCI WAN KUKURA
“Uy Kakura, ikam jangan bajalan haja pang, bukah pang biar lakas sampai”.
“Biar ae Kalinci, dasarnya jalan diaku lambat. Nang panting diaku sampai salamat ka wadah tujuanku, dari pada lakas-lakas kaina tagugur wan teluka.”.
“Uy kekura, kayapa amun kita becepat-cepatan bukah? Amun ikam kawa manang, kaena diaku beri hadiah apa haja yang ikam handak!”
Padahal dalam hatinya kalinci bepadah, “Kada mungkin inya kaena kawa mengalahkan diaku !”.
Kukura manjawab, “Wah, kalinci mana kawa diaku batanding beadu bukah lawan ikam, ikam kawa bukah wan beluncat nang laju, amun diaku bejalan salangkah demi salangkah sesambil mambawa eumah diaku nang barat ngini.”
Kelinci manjawab pulang, “Mana kawa, ikam kada bulih manulak tantangan diaku ngini! Pukuknya isuk baisukan diaku hadangi ikam di bawah puhun kariwaya. Diaku kaina mahabari kuyuk gasan jadi panantu lumba.”
Kakura baya kawa badiam taungut haja. Dam hatinya bapandir, “Mana mungkin diaku kawa mangalahkan kalinci?”
Baisukan hari si Kalinci mahadangi pina piragah di bawah puhun kariwaya. Kuyuk gin hudah sampai gasan jadi panantu lumba. Imbah Kurura sampai Kuyuk bapandir.
“Aturanya nang kaya ngini, bubuhan ikam mulai dari puhun di subalah sana nang di bawah puhun ampalam ngitu. Bubuhan ikam kawa melihat lah ?”
Kalinci wan kukura menyahut, “Kawa!”
“Nah siapa yang bisa datang duluan di bawah pohon beringin ini, itulah yang menang.” Oke, satu, dua, tiga, mulai!”
“Nah siapa nang kawa sampai bedahulu di bawah puhun kariwaya ngini, ngitupang nang manang.” Ayu, satu, dua, talu, mulai!”
Kalinci langsung beluncat mandahului kukura, nang mamulai malangkah begamat sualnya inya kada kawa maninggalakan rerumahanya.
“Ayu kurura, bukah pang!” Ayuja diaku hadangi disini nah.”
Kalinci baduduk sasambilan benyanyi. Angin pas ngitu betiup gimit wan sajuk, sahingga mambuat kalinci mangantuk wan kada lawas imbah ngitu kalinci teguring. Bagamimitan nanamun pasti kurura malangkah sakuat tanaga. Begimitan inya malawati kalinci nang taguring janak. Kada barapa lawas inya bajalan sampai am diwadah nang ditantuakan. Sawaktu ngitulah kalinci tabangun. Takajut banar inya malihat kukura sudah parak sampai sakuat tanaga inya bukah wan beluncat gasan manyasahi kukura. Tapi sudah talambat, batis kukura sudah sampai di tampat nang ditantuakan wan pak kunyuk sudah manantuakan amun pamanangnya si kukura. Si kalinci paragah lalu tahinip, asa kada pacaya inya taguring. Jadi pamanangnya tantu ai kukura.
Langganan:
Postingan (Atom)